Urban I (łać. urbanus - miejski, mieszkaniec miasta, a także kulturalny, wykształcony, obyty, grzeczny) Dokładna data jego urodzin nie jest znana, wiadomo tylko, że był rzymianinem i synem Poncjana. Został wybrany papieżem, po śmierci papieża Kaliksta I, w 222r. (niektóre źródła podają rok 223). Zginął śmiercią męczeńską, poprzez ścięcie głowy, 23 maja 230r. Jako papież Urban I rządził Kościołem w czasie, gdy część gminy rzymskiej opowiadała się za antypapieżem Hipolitem. Za pontyfikatu Urbana I panował cesarz Aleksander Sewera (222-235) i był to czas wolny od prześladowań. Powoli zaczęły znikać też poglądy adopcjanistów i montanistów. W średniowieczu był jednym z najbardziej popularnych świętych. W jego dzień błogosławiono pola. Patron właścicieli winnic, winnej latorośli, ogrodników, rolników, dobrych urodzajów. Według podania św. Urban wydał instrukcję, aby kler do Mszy św. używał kielicha i pateny ze złota lub srebra. Urban I zmarł w Rzymie i został pochowany w katakumbach św. Kaliksta. Kościół czci papieża Urbana I jako świętego w liturgii 25 maja. W ikonografii ukazuje się Świętego w pontyfikalnych szatach i w tiarze. Jego atry­butami są: kielich, krucyfiks, księga, miecz, winne grono, winne grono na księdze.